داستان گل‌های آهنی پایتخت آلمان
در گوشه و کنار برلین، گل‌هایی روییده‌اند که نه از خاک بلکه از فولاد، بتن و رزین ساخته شده‌اند. گل‌های برلین نه پژمرده می‌شوند و نه عطر دارند، اما یادآورند که حتی در میان فولاد و سنگ هم می‌توان ردی از زندگی یافت.
یکی از مشهورترین آن‌ها «گل طنین‌دار» اثر آخم کوهن است که سال ۱۹۷۸ در نزدیکی ایستگاه تریپتاو پارک نصب شد. با وزش باد، بخش‌های فلزی آن صداهایی آرام تولید می‌کنند.
در نوی‌کلن، «گل» اریش ویسنر از دهه ۱۹۷۰ بر فراز تپه‌ای کوچک ایستاده و با فرم ساده و دایره‌وارش، نشانی از طبیعت در میان سازه‌های بتنی شهر است.
در مارزان نیز مجموعه «گل‌های بزرگ» ساخته سه هنرمند آلمانی قرار دارد؛ رنگ‌های درخشان و شکل‌های خیال‌انگیز آن، با ساختمان‌های اطراف تضاد ایجاد کرده است.
دیدگاهتان را بنویسید