وضعیت بازار اجاره مسکن در برلین همچنان رو به وخامت است. اما مشکل فقط پیدا کردن خانه نیست؛ بسیاری از مستاجران با صاحب‌خانه‌هایی روبرو هستند که قوانین را زیر پا می‌گذارند و تقریبا هیچ‌وقت مجازات نمی‌شوند.
🔻 اجاره‌های سرسام‌آور و بدون مجازات
قانون مهار افزایش اجاره‌ها (Mietpreisbremse) در برلین وجود دارد، اما بسیاری از صاحب‌خانه‌ها آن را نادیده می‌گیرند. در مواردی، اجاره‌های درخواستی تا ۱۲۰ درصد بالاتر از حد مجاز بوده است. حتی وقتی مستاجران با کمک وکیل شکایت می‌کنند، صاحب‌خانه‌ها اغلب با کاهش اجاره موافقت می‌کنند تا از مجازات فرار کنند، اما هیچ جریمه‌ای در کار نیست.
🔻 «نوسازی» به عنوان یک اسلحه
یکی از تلخ‌ترین تاکتیک‌ها، «نوسازی» برای بیرون کردن مستاجران است. تصور کنید صاحب‌خانه سقف خانه‌تان را برمی‌دارد و سال‌ها شما را در یک کارگاه ساختمانی با سقف برزنتی رها می‌کند که از آن باران چکه می‌کند. این اتفاق در برلین رخ داده است. اثبات اینکه هدف صاحب‌خانه بیرون کردن شما بوده، در دادگاه تقریبا غیرممکن است و به همین دلیل این قانون به ندرت اجرا می‌شود.
🔻 بهانه تکراری «استفاده شخصی»
بسیاری از مستاجران پس از سال‌ها زندگی در یک خانه، ناگهان حکم تخلیه به بهانه «استفاده شخصی» صاحب‌خانه را دریافت می‌کنند. حتی اگر مالک آپارتمان‌های خالی دیگری داشته باشد، دادگاه‌ها اغلب به نفع او رای می‌دهند. اگر بعدها مشخص شود که این ادعا دروغ بوده، مستاجر فقط حق دریافت غرامت دارد و نمی‌تواند به خانه‌اش برگردد.
🔻 مشکل اصلی کجاست؟
به گفته کارشناسان حقوقی، قوانین برای حمایت از مستاجران وجود دارند، اما اجرای آن‌ها بسیار ضعیف است. پیگیری حقوقی برای مستاجران هزینه‌بر، زمان‌بر و پر از استرس است. در مقابل، صاحب‌خانه‌های متخلف می‌دانند که ریسک کمی آن‌ها را تهدید می‌کند. یک وکیل کیفری می‌گوید: «وقتی قانون اجرا نشود، جسوران تشویق می‌شوند و این در نهایت منجر به فرسایش حس عدالت در جامعه می‌شود.»
نظر شما چیست؟ آیا شما هم تجربه مشابهی از بی‌قانونی در بازار اجاره داشته‌اید؟ به نظر شما برای حمایت واقعی از مستاجران چه باید کرد؟
با نبض برلین، زندگی می‌کنیم🇩🇪
دیدگاهتان را بنویسید